Alder Buckthorn

Omdat sporkehout van mei tot september permanent en met veel bloempjes bloeit, is het een zeer aantrekkelijke drachtplant voor honingbijen.

De bessen kleuren van lichtgroen via rood naar zwart en worden door vogels gegeten. Ze zijn ongeschikt voor menselijke consumptie.

Sterk geurende bloemen.

Zowel de bessen als de bast zijn licht giftig en kunnen gebruikt worden om te braken of om diarree mee op te wekken. Vandaar waarschijnlijk de naam vuilboom.

Sporkehout is naast wegedoorn de enige waardplant voor de citroenvlinder en ook boomblauwtjes zetten er hun eitjes op af.

De twijgen van sporkehout zijn dun en buigzaam en werden gebruikt bij het vlechten van bijenkorven of voor bonenstaken. Het hout bevat weinig anorganisch materiaal en is daarom heel geschikt voor houtskool. Het werd in verpulverde vorm ook ingezet als grondstof van buskruit en voor het maken van lonten omdat het gelijkmatig en langzaam opbrandt.

Deze struik is een leverancier voor natuurlijke kleurstoffen. Uit de schors kan de kleur geel of bruin verkregen worden, uit de bes groen of blauw/grijs.

Verse bessen en schors veroorzaken braken.