Ruige anjer

Staan aan de noordgrens van hun areaal

De naam armeria is een echo van de naam ‘Flos Armerius’ vroeger een verzamelnaam voor verschillende anjerachtigen. Ook Engels gras (Armeria maritima), eveneens met kleine roze bloemen, werd vroeger tot de anjers gerekend. Het Nederlandse voorvoegsel ‘ruig’ slaat op de bloeiwijze, die een wat rommelige indruk maakt omdat niet alle bloemen tegelijk bloeien.

Ecologie en leefgebied

Buiten (zuidelijk) Nederland komt ruige anjer voor van Zuid- en Midden-Europa tot in Zuidwest-Azië: van Portugal tot Zuid-Schotland en Zuid-Finland en oostwaarts tot in de Kaukasus. In Nieuw-Zeeland en Noord-Amerika (incl. Hawaï) is zij geïntroduceerd. Ruige anjers staan in ons land min of meer aan de noordgrens van hun areaal. Zeeland is het rijkst bedeeld. Zeer zeldzaam duikt deze anjer op in het oostelijke rivierengebied en Zuid-Limburg. De planten staan op open, grazige plaatsen met droge, matig voedselrijke grond, vooral op dijkhellingen, en verdragen lichte beschaduwing: in (spoor-) bermen, dijken, heggen en struikgewas. Buiten haar oorspronkelijke verspreidingsgebied is zij te vinden op kanaaldijken. Dit anjertje bloeit nooit meer dan een enkele keer en brengt daarvoor meestal 1 of 2 jaren als rozetje de winter door. Opvallend is de spontane opslag in tuinen waar zij soms enkele jaren standhoudt.

Bedreiging

Waarom is de soort bedreigd? Natuurlijk grasland op droge, matig voedselrijke bodem is in Nederland in rap tempo verdwenen en daarom vertrok de ruige anjer. Langs de rivieren stond ze in drogere graslanden op oeverwallen en dijken.