Bananenplant

Ook oneetbaar de moeite waard

Alle bananen, zowel de eetbare als de siersoorten, zijn meerjarige, kruidachtige planten die wel van licht maar niet van directe zon houden. Vochtige, voedselrijke grond is een vereiste voor een goede groei. De 'stam' bestaat uit over elkaar gegroeide bladvoeten van oudere bladeren. Vanuit het oorsprongsgebied Zuidoost Azië is de banaan naar alle (sub)tropische landen verspreid om te telen (incl. de Canarische eilanden).

De banaan is al zeer lang in cultuur. Er is zoveel mee gekruist, dat het vaak ondoenlijk is om te weten met welke soort je te maken hebt.

Musa acuminata heeft zaadloze vruchten. Dit is de stamvader van de eetbare bananen. In de tropen is deze banaan meerstammig en tot 2-3 meter hoog.

De sierbanaan Musa coccinea wordt niet hoog (90 - 120 cm) en heeft bladeren tot 90 cm lang, gele bloemen en oneetbare vruchten.

Bij de meeste (sier)bananen (zoals ook bij de dwergsoort Musa velutina) steken de lange, gele meeldraden opvallend af tegen bruine, rode of roodoranje gekleurde schutbladen.

Musa x paradisiaca is een hybride van Musa acuminata x Musa balbisiana en wordt 8 m hoog.

Musa uranoscopus heeft mooie bladeren met een paarsrode gloed.