Lepelboom
Kalmia latifolia
Heifamilie (Ericaceae)
Giftige lepels
Deze lepelboom is een wintergroene struik uit Noord-Amerika. De befaamde plantkundige Linnaeus heeft de soort naar zijn student Peter Kalm genoemd die in de 18e eeuw planten voor hem in Noord-Amerika verzamelde.
De bloemen van de lepelboom hebben een bijzonder mechanisme. Als de bloem groeit, worden de filamenten van de meeldraden gebogen en op spanning gebracht. Wanneer een insect op de bloem landt, wordt de spanning losgelaten en katapulteert het stuifmeel met kracht op het insect. Het hout van de lepelboom werd door inheemse indianen gebruikt om lepels van te maken. Maar de hele plant is giftig dus of dit een goed idee was is de vraag
Thema's
Is een kroonjuweel in het Nationaal Bomenmuseum.
lepelboom bevat de toxische stoffen grayanotoxin en arbutin, die ook voorkomen in andere vertegenwoordigers van de familie Ericaceae (Heidefamilie), en alle groene delen (en zelfs het stuifmeel) zijn giftig voor dieren zoals paarden, runderen en geiten, maar ook voor mensen. Zelfs de honing die afkomstig is van deze plant heeft een zekere mate van giftigheid.
het hout van de lepelboom is zwaar en sterk, maar broos, met een fijne, rechte nerf. Het is geschikt voor kransen, meubelen, schalen en andere huishoudelijke artikelen. Het werd begin 19e eeuw gebruikt in houten klokmechanismen. De wortelklompen werden in plaats van geïmporteerd rozenhout gebruikt voor pijpenkoppen. Het werd ook toegepast voor leuningen of hekjes. Een geelbruine kleurstof wordt verkregen uit de bladeren.
deze plant staat bekend als zeer giftig en wordt daarom zelden gebruikt in de kruidengeneeskunde. De bladeren worden soms uitwendig gebruikt om huidziekten en ontstekingen te behandelen, en zouden dan pijnstillend en desinfecterend werken. Hoewel lepelboom goed werkzaam zou zijn tegen inwendige bloedingen en diarree, is oraal gebruik af te raden!
Details
Omschrijving: | Struik, tot 4,5 m, met glimmende donkergroene bladeren. |
---|---|
Verspreiding: | Oostelijk noord-amerika |
Leefgebied: | Bosranden, waterkanten of op plaatsen in het bos waar het licht gefilterd wordt door het bladerdak. |
Jaarcyclus: | Wintergroene vaste plant, bloeit meermalig |
Winterhardheid: | Tot -20 °c |
Bloeiperiode: | Mei - juni |
Bloemkleur: | Roze |
Notities bloemen: | De bloemen in grote trossen zijn aanvankelijk donkerder roze en worden geleidelijk lichter roze naarmate ze verder openen. |
Vruchtkleur: | Bruin |
Op z'n mooist: | Mei - juni |
Bronnen
http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=c798,https://www.rhs.org.uk/plants/9708/Kalmia-latifolia/Details,
https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Kalmia+latifolia,
http://wiki.medicinalplants-uses.com/index.php?title=Kalmia_latifolia,
https://csuvth.colostate.edu/poisonous_plants/Plants/Details/112,
Duke, J.A., 2018. Handbook of medicinal herbs: herbal reference library.