Augurkenstruik
Decaisnea insignis
Augurkenstruikfamilie (Lardizabalaceae)
Eet als je durft
De blauwe vruchten van de augurkenstruik leveren uiteenlopende associaties op. Sommigen zien er blauwe sausijsjes in en anderen denken aan koude, dode mensenvingers. En hoewel ze prima eetbaar zijn, vindt niet iedereen het een fijn idee om het glibberige vruchtvlees op te moeten eten.
In het voorjaar vormt de struik trossen subtiel gekleurde, geelgroene bloemen die tussen de grote, geveerde bladeren uitsteken. De struik kan tot 6 m hoog worden, maar groeit langzaam en kan ook goed in een kleine tuin worden aangeplant.
De soort komt voor in het westen van China en groeit daar vooral in gemengde bossen in vochtige berggebieden. Doordat populaties tot hoog in de bergen voorkomen kan de augurkenstruik goed koude verdragen en is de soort in ons land winterhard.
Thema's
Is een kroonjuweel in de Hortus Haren.
De rauwe vrucht, een gele peul van ongeveer 8 cm lang, is gevuld met wit, sappig vruchtvlees dat heel zoet is en dus lekker wordt gevonden.
Details
Omschrijving: | Struik, tot 3,50 m, laagvertakkend met grote geveerde bladen. |
---|---|
Verspreiding: | China, nepal, gebieden van de himalaya |
Leefgebied: | Vochtige bossen en struwelen tot op 3000 m hoogte. |
Jaarcyclus: | Bladverliezende vaste plant, bloeit meermalig |
Winterhardheid: | Tot -15 °c |
Bloeiperiode: | Juni |
Bloemkleur: | Geel, groen |
Notities bloemen: | De geelgroene bloemen in hangende trossen zijn 3-6 cm in doorsnee. |
Vruchtperiode: | Augustus - oktober |
Vruchtkleur: | Geel, blauw, groen, zwart |
Notities vruchten: | De vruchten bestaan uit clusters van drie hangende cylindrische deelvruchten van 5-10 cm lang en 2 cm doorsnede. |
Op z'n mooist: | Juni, oktober |