Adamsappel of Bittere sinaasappel
Citrus × aurantium 'Adamsappel'
Wijnruitfamilie (Rutaceae)
Kalmerende oranjebloesem
De wijnruitfamilie is vooral bekend van citrusvruchten. In tegenstelling tot de gewone sinaasappel (Citrus sinensis) smaakt het vruchtvlees van de bittere sinaasappel (Citrus x aurantium) bitter. Deze bitterstoffen zijn eetlustopwekkend en worden in veel aperitiefjes verwerkt, zoals in Cointreau en oranjebitter. Bij het brouwen van witbier en met name Belgische bieren wordt de aromatische schil gebruikt.
Ook in de traditionele Chinese geneeskunst wordt gebruik gemaakt van de schil. Bittere sinaasappel zit in marmelade. Uit de zoet geurende witte bloemen wordt een stof gewonnen die gebruikt wordt als geur- of smaakstof in parfum en cola. Van de oranjebloesemolie (neroli-olie) is wetenschappelijk aangetoond dat ze de serotoninespiegel in de hersenen verhoogt. Dit geeft een rustig, licht euforisch en relaxed gevoel.
Thema's
Is een kroonjuweel in het Landgoed Twickel.
De 'Adamsappel' of 'Adams beet' is te herkennen aan een ringvormige insnijding iets onder de top. Dit doet denken aan de beet van Adam in de vrucht aan de boom der kennis, waardoor Eva en hij uit het paradijs werden verdreven. Een cultivar uit de Hollandse collecties, die kort na de zeventiende eeuw niet meer in de literatuur vermeld wordt. Hij is zeldzaam, maar nog aanwezig in de verzamelingen van Paleis Het Loo en Landgoed Twickel.
Bloemen en vruchten zijn geurend.
Bittere sinaasappels worden vooral gebruikt in de vorm van marmelade. Er is veel vraag naar 'bittere sinaasappelolie', geperst uit de schil, voor het op smaak brengen van snoepgoed, ijs, gebak, puddingen, kauwgom, frisdranken, likeuren en farmaceutische producten. De gedroogde schil van het onvolgroeide fruit levert een essentiele olie. ‘Neroli-olie’ of ‘neroli bigarade-olie’, wordt gedestilleerd uit de bloemen van de zure sinaasappel en soms gebruikt voor het op smaak brengen van snoepgoed, frisdrank en likeur, ijs, gebak en kauwgom. De rijpe schil van de zure sinaasappel bevat 2,4 tot 2,8 procent neohesperidine dihydrochalcon, een stof die twintig keer zo zoet is als saccharine en tweehonderd keer zo zoet als cyclamaat. De groene schil kan wel 14 procent daarvan bevatten.
De bloemen leveren nectar voor honingbijen.
Details
| Verspreiding: | Alleen in cultuur voorkomend. |
|---|---|
| Leefgebied: | In tuinen. |
| Jaarcyclus: | Wintergroene vaste plant, bloeit meermalig |
| Bloemkleur: | Wit |
| Notities vruchten: | Vruchtschil met cirkelvormige groeve aan top. |