Schijnaugurk
Akebia × pentaphylla
Augurkenstruikfamilie (Lardizabalaceae)
Het zit in de genen
Deze schijnaugurk is een natuurlijke hybride tussen de Akebia quinata en Akebia trifoliata en inheems in Japan. Deze zeer winterharde klimplant kan na 10 jaar wel 6 meter hoog kan worden. Akebia x pentaphylla heeft net als zijn ouder Akebia quinata, 5-tallige bladeren. Zowel ‘quini’ als ‘penta’ betekent namelijk vijf. De bladranden zijn gegolfd, een eigenschap die ook zichtbaar is bij Akebia trifoliata. De bloeiwijzen lijken meer op die van Akebia quinata, maar zijn nog donkerder van kleur.
De bloei is in april en mei met donkerpaarse trossen bloemetjes van verschillende seksen, vrouwelijke bloemen zitten onderaan de bloemtrossen, de mannelijke bloemen boven. Ondanks dat de plant eenhuizig is, heb je toch minimaal twee planten nodig die voor kruisbestuiving zorgen om vruchten te kunnen oogsten in september en oktober.
Jonge uitlopers van de plant zijn eetbaar net als de gehele vlezige, augurkvormige vruchten van 5 tot 10 centimeter lang. Binnen in de vrucht bevinden zich vele zwarte zaden die omgeven zijn door een zoet smakende gelei.
Thema's
De rauwe vrucht heeft een zachte, sappige textuur, maar de schil is erg bitter. Gefrituurd wordt de schil wel gegeten. Jonge scheuten worden gegeten in salades of ingemaakt. De bladeren kunnen dienen als theevervanger.
Repen van de bast zijn zo soepel dat er manden van gevlochten kunnen worden.
De donkerpaarse bloemen hebben een lichte chocoladegeur.
Details
| Omschrijving: | Liaan, houtige klimplant |
|---|---|
| Verspreiding: | Japan |
| Leefgebied: | Bossen, heggen en struwelen in bergachtig gebied. |
| Winterhardheid: | Kouder dan -20 °c |
| Bloeiperiode: | Maart - mei |
| Bloemkleur: | Paars, rood |
| Vruchtperiode: | September - oktober |
| Op z'n mooist: | Maart - mei |