Rode paardenkastanje

Rode kaarsen in het voorjaar

In 1858 ontdekte de Fransman Pierre Briot in een tuin een rode paardenkastanje die nog rodere bloemen vertoonde dan gewoonlijk. Via het enten van takjes van deze nieuw ontdekte boom op een onderstam van andere paardenkastanje is de boom verspreid en draagt sindsdien de naam van zijn ontdekker.
De rode paardenkastanje is op zichzelf ook al bijzonder. Het is een kruising. Zijn oorsprong is half Europees en half Amerikaans en is bij toeval ontstaan in Europa door spontane kruising tussen twee soorten: witte paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) en de rode pavia (Aesculus pavia) uit Noord-Amerika. Bijna altijd zijn dergelijke kruisingen niet vruchtbaar en niet te vermeerderen door ze te zaaien, gewoonlijk is enten dan de enige manier van vermenigvuldigen. Rode paardenkastanje is een uitzondering, uit zaad komt weer een roodbloeiende paardenkastanje.

Aesculus x carnea 'Briottii'. Carnea betekent vleeskleurig (diep roze). In 1858 door Pierre L. Briot (1804-1888), een Frans tuinbouwkundige, als een mutant uit A.x carnea in een tuin vlakbij Parijs gevonden. Boom tot 15 m hoog met een breed-kegelvormige kroon en doorgaande kop. Bladeren met donkergroene, enigszins geplooide, typische rood getinte basis van de hoofdnerven van de blaadjes. Bloemen diep rozerood en iets gevuld, waardoor de vruchtdracht ook minder is. De boom groeit vrij langzaam en om die reden zijn er 'valse Briottii’s' in omloop gebracht.