Cylinderzuidcactus Onofficiële naam

Het aantal populaties is beperkt

De cylinderzuidcactus vormt grote bollen van circa 30 cm doorsnede die kunnen uitgroeien tot zuilen van bijna 2 m hoog. De bedoorning is vrij dicht en bestaat uit gele tot bruine, tot 6 cm lange doorns. De bloemen zijn citroengeel, circa 5 cm breed, en ontstaan bovenin de zeer wollige kop van de plant.

De soort is in 1892 ontdekt en eerst beschreven als Echinocactus schumannianus, naar de Duitse botanicus Karl Schumann. De plant is bij liefhebbers vooral bekend als Notocactus schumannianus, maar uiteindelijk werd het Parodia schumanniana. Er is één ondersoort bekend, de ssp. claviceps.

Ecologie en leefgebied

Parodia schumanniana komt voor in het grensgebied van Argentinië, Brazilië en Paraguay, op een hoogte van 400-700 m boven zeeniveau. De planten groeien op open plekken in loofbos en op steile hellingen van granietrotsen waar geen boomgroei is. Het klimaat is subtropisch vochtig. Waar de soort groeit, is dat vaak in grote aantallen maar het aantal populaties is beperkt. Het totale areaal waar de soort wordt aangetroffen is 16.000 km2, ruwweg de helft van ons land.

Bedreiging

Vanaf het jaar 2000 is de cylinderzuidcactus aanzienlijk achteruitgegaan, zowel in aantal populaties als aantal volwassen planten. De achteruitgang wordt geschat op 30%. Het grootste gevaar vormt menselijk handelen, in Brazilië is dat de aanleg van wegen en stuwdammen. Een ander groot probleem vormen aardverschuivingen ten gevolge van erosie, wat weer een gevolg is van te intensieve agrarische activiteiten. In Paraguay wordt het illegaal verzamelen als de grootste bedreiging gezien. In Argentinië en Paraguay wordt een aantal groeiplaatsen van deze soort nu beschermd.