Bloem der zeven zonen

'Negen natuurlijke populaties bekend'

De ‘bloem der zeven zonen’ is een winterharde struik met een fraaie afschilferende schors, die tot 6 m hoog wordt. Hij komt in het voorjaar vrij vroeg in blad, in juli verschijnen de bloeiwijzen in de oksels van de bovenste bladeren en aan de top. Ze bestaan uit een groot aantal hoofdjes met 1-3 kransen van steeds 6 bloemknoppen. De witte bloempjes verschijnen in juli. Ze geuren licht en worden vaak druk bezocht door bijen en vlinders. Na de bloeiperiode groeien de 5 kelkbladen uit en worden rood. Omdat de struik lang bloeit, zijn er op een gegeven moment aan één struik zowel witte bloemen als paarsrode kelkbladen zien. Het geslacht Heptacodium werd in 1916 beschreven op basis van herbariummateriaal van E.H. Wilson. De naam werd Heptacodium omdat de bloeiwijze in het gedroogde materiaal zeventallig leek te zijn. Het is het enige lid van dit geslacht. Deze prachtige struik is pas in 1983 in China herontdekt en daarna in het westen ingevoerd.

Ecologie en leefgebied

De plant groeit in China endemisch in de provincies Anhui, Hubei en Zhejiang, op ongeveer 600-1000m hoogte in de bergen. Groeit in bosranden (loofbossen) en op rotswanden. Er zijn negen natuurlijke populaties bekend.

Bedreiging

Heptacodium miconioides is een bedreigde soort waarvan het verspreidingsgebied snel is gekrompen, in een aantal gevallen door houtwinning. In Centraal-China is deze soort verdwenen. Er wordt onderzoek gedaan om te kijken hoe de resterende standplaatsen beter beschermd kunnen worden.