Gevlekte aronskelk

Met puntmuts en knots

Gevlekte aronskelk is een opvallende plantensoort uit de Aronskelkfamilie. De soort valt vooral op tijdens de bloei, maar in het vroege voorjaar zijn ook de vaak met paars-zwarte vlekken bezette bladeren aandachtstrekkers. Dit knolgewas komt van nature voor in ons land, in bosranden op voedselrijke grond van eiken- en beukenbossen. 

De bloem doet denken aan een vaalgele puntmuts met daarin een knotsvormige bloemkolf. Daar is iets bijzonders mee. In de knots treedt verbranding op van acetylsalicylzuur en daarbij komen geurstoffen vrij die op aasgeur lijken met een grote aantrekkingskracht op kleine (aas)vliegjes en motjes. De vliegjes en motjes komen gevangen te zitten onder in de bloeiwijze in twee naar beneden gerichte kransen van haren. Hier zitten ook de vrouwelijke bloemetjes die ontvankelijk zijn voor pollen. De mannelijke bloemetjes die iets hogerop in de ketel zitten, komen later tot bloei dan de vrouwelijke. De meeldraden laten veel pollen los dat op de vliegjes of motjes valt. Vlak daarna verwelken de haren en kunnen de vliegjes ontsnappen. Ze gaan dan uitgehongerd op zoek gaan naar iets eetbaars, bijvoorbeeld bij een andere net in bloei komende gevlekte aronskelk.

Met het pollen van een vorige bezochte bloeiwijze worden de vrouwelijke bloemetjes bevrucht. Na bestuiving verwelken de muts en de bladeren, alleen de bloeistengel blijft zichtbaar aanwezig, met eerst groene en vanaf juli opvallende, oranjerode bessen.